شاعر زُهد و مَثَل


حکیم سنایی
سنایی با نام کامل "حکیم ابوالمجدود بن آدم سنایی" در قرن پنجم در شهر غزنین به دنیا آمد. سنایی پس از آن که با ادب و هنر پارسی آشنا شد و فنون سخن و شعر را آموخت مانند بسیاری از هم عصران خود به دربار غزنویان رفت.
قرآن در اشعار سنايي
حكيم سنايي، شاعر بزرگ و والا مقام قرن پنجم و ششم هجري، از جمله شاعراني است كه به حق،بايد او را از استادان مسلّم شعر فارسي محسوب نمود و از جمله اديباني كه با تأثير پذيري دقيق از آيات قرآني توانست،تحوّل اساسي در روند آثار منظوم فارسي، ايجاد كند و سير شعر فارسي را
فردوسی و سنایی دو شاعر شیعی
... یک وقتی عرض کردم بحث رؤیت الله در قیامت از آن مباحثی است که کاملاً قطب بندی تشیّع و تسنّن از آن استفاده می‌شود. [1][2] سلاطین غزنوی شاعر پارسی‌گوی موالی بلند آوازه‌ای مثل فردوسی را با آن همه زحماتی که کشید به خاطر یک شعر از همه‌ی حقوقش محروم کردند؛ یعنی وقتی فردوسی شاهنامه را به سلطان
سنایی؛ شاعر زُهد و مَثل
مقاله حاضر، نگاهی گذرا به زندگی، آثار و تأثیرات ژرف سنایی در ادب فارسی است. در این مقاله، به ویژگی‏های سبکی و نوآوری‏های سنایی در شعر و ادب فارسی اشاره شده است. نیز شعر او در قالب‏های مختلف، از جمله قصیده، غزل، مثنوی و قطعه بررسی و از هر یک، چند نمونه ذکر شده است که نماینده ویژگی‏های شعری و شخصیتی شاعر است.
از مدح تا معرفت
سنایی اولین شاعری است که به طور اخص مضامین عرفانی را در شعر فارسی وارد ساخته است و از تمثیل و تشبیه و استعاره برای بیان مباحث عرفانی استفاده کرده است. «... اندیشة عرفانی که از ابوهاشم کوفی1شروع شد، با افکار وحدت وجودی بایزید بسطامی و حسین منصور حلاج در آمیخت و راه درازی پیمود و بالاخره
ديدگاه سنایی درباره امام حسين علیه السلام قطب عالم عرفان
عارفان، امام حسين(علیه السّلام ) را جزو مصاديق انسان كامل مي‌دانند، از اين نظر موقعيت آن حضرت نزد ايشان از حد امام يا رهبر اجتماعي بسيار فراتر مي‌رود زيرا اگر امام از نقطه نظر سياسي مسئول اداره امور مسلمانان است، انسان كامل درباره كل هستي مسئوليت دارد.به تعبير ديگر انسان كامل جانشين
سنایی و ادبیات عرفانی
در تاریخ ادبیات فارسی از « شعر قبل از سنائی و شعر بعد از سنائی» سخن گفته می شود و این بدان دلیل است که حکیم سنایی غزنوی بر فرهنگ و ادبیات پس از خود تاثیر جدی گذاشت و روند شعر فارسی را متحول کرد و آغازگر و مؤسس مکتبی شد که بعدها عطار و مولانا و حافظ آن را دنبال کردند و به اوج رسانیدند. چنانکه مولانا می گوید:
روزه و رمضان در سخن سنایی
ابوالمجد مجدود‌بن آدم سنايي غزنوي، يا حكيم سنايي از بزرگ‌ترين شاعران قصيده‌گو و مثنوي‌سراي زبان فارسي ا‌ست كه در سده ششم هجري‌ مي‌زيسته است. سنايي، عطار و مولانا را قله‌هاي شعر و ادبيات عرفاني به‌شمار مي‌آورند؛ چنانچه مولانا خود در اين‌باره مي‌سرايد:
سنایی غزنوی ، ابوالمجد مجدود ‌بن آدم
سنایی غزنوی، ابوالمجد مجدود‌بن آدم ( 463- 545 هجری قمری) در شهر غزنین (در افغانستان امروزی) به دنیا آمد. او‌ در آغاز جوانی‌ شاعری‌ درباری‌ و مداح‌ مسعود بن‌ ابراهیم‌ غزنوی‌ و بهرام‌ شاه‌ بن‌ مسعود بود. ولی‌ بعد‌ از سفر به‌ خراسان‌ و اقامت‌ چند ساله‌ در این‌ شهر‌ و ملاقات‌ با مشایخ‌ تصوف،‌ تغییری‌ عمیق‌ در روحیات‌
تاثیر سنایی و انوری بر شعر حافظ
ابوالمجد مجدود بن آدم سنائی از بزرگترین قصیده‌سرایان و مثنوی سرایان عرفانی و از بنیانگذاران ادبیات منظوم عرفانی فارسی است. شعر او پرشور، خوش‌بیان، متنوع، و تصایح او دلاویز است. تأثیر سنائی بر حافظ چندان از نظر صوری و ساختاری نیست، بلکه بیشتر محتوائی است.
نامه ای از سنایی به خیام
چنین برمی آید که سنائی به نیشابور رفته بوده است و در کاروانسرائی منزل گرفته بوده است و شاگردی( یعنی نوکر و خادمی) همراه داشته است. در آن کاروانسرا یک دزدی اتفاق می افتد و هزار دینار طلا از دکان صرافی می زنند.
زن در آئينه حديقه سنایی
از دير باز ادبيات هر قوم و ملتي، تصويرگوياي اوضاع و احوال سياسي آن جامعه بوده و آئينه تمام نمايي از روش‏ها و منش‏ها و احساسات ملت‏ها بشمار مي‏رفته و اينك نيز چنين است. شعر، يكي از مهم ترين شاخه‏هاي ادبيات در تمام فرهنگ‏ها و ملل گوناگون است و از آنجا كه تمام رشته‏هاي